Thursday, March 10, 2016

Óléttublogg

Ég hef verið að taka til í tölvunni í nokkrar vikur núna. Í henni eru brjálæðislega margar myndir sem eru að taka alltof mikið pláss. Ég var að renna yfir möppu þar sem er bara óléttutengdar myndir og ótrúlegt en satt, þá fékk ég smá bumbusakn!

Fyrsta bumbumyndin tekin á leiðinni vestur á Tálknafjörð - 14 vikur

21 vika

Það eru að verða komnir 16 mánuðir síðan Ingibjörg Etna kom í heiminn og ég er eiginlega ekki að trúa því að ég upplifi þennan söknuð.  Því eftir 26 viku fannst mér meðgangan eiginlega vera horrbjóður. Kyrrsetan, óvissan, verkirnir og þreytan eeeeegggghhh.

Endalaust að fara í mónotor


..og allir héldu að núna væri barnið alveg að fara að koma.


gleði gleði


Endalausir samdrættir

Alveg frá upphafi elskaði ég bumbuna mína. Þó mér leið ekki alltaf vel, var þreytt, bjúguð og allt þetta sem fylgir því að ganga með barn að þá elskaði ég alltaf líkama minn. Mér fannst ótrúlegt að fylgjast með maganum stækka. Ég þyngdist um ca. 25 kg á meðgöngunni, en mér fannst ég alltaf falleg.

uppá Grábrók. Við hjónin skottuðumst upp fellið í kringum miðnæti þegar við vorum að keyra þar framhjá.


26 vikur

33 vikur

35 vikur


36 vikur - legvatnið loksins búið að minnka og kúlan að verða eðlileg í stærð miðað við lengd

37 vikur


38 vikur

En guð hvað ég man vel eftir því að vera óóóóótrúlega þreytt haha.. það gleymist seint held ég:)

Berjamó. Ingólfur að leita að berjum og ég sofnaði á meðan.


classy preggo lady

Mér finnst líka gaman að sjá hve margar myndir ég hef tekið þegar ég sat að hvíla mig. Ég mátti ekkert gera eftir 28 viku en svindlaði stundum á því svo ég myndi ekki tapa allri geðheilsu. Labbaði hænuskref að næsta bekk eða stað sem ég gat sest niður og hvílt mig. Á margar myndir frá því líka haha, ásamt myndum á fótunum á mér og öðrum skondnum, teknar frá sama sjónarhorni. 




Greyið Ingólfur. Góðmennska hans kom sér oft að góðum notum.




nuddnámskeið með þeim besta<3

En sumar myndir eru bara of góðar til að birta ekki. Því meðganga er ekki bara alltaf glimmer og einhyrningar. Sumum myndum er heldur ekki hægt að bjarga á neinn hátt með að skella á eins og einum góðum filter - óneeeei.

Myndir teknar að framan eru allsvakalegar. Allt svo ótrúlega breytt haha. 

Það er ótrúlega mikil forréttindi að fá tækifæri til þess að ganga með barn. Ef ég fæ aftur slíkt tækifæri þá ætla ég svo innilega að vona að það muni ganga betur en í fyrsta skiptið. Með mikilli vinnu í vetur hef ég náð að sætta mig við reynsluna mína. Það voru mikil vonbrigði þegar meðgangan mín fór ekki eins og ég hafði ímyndað mér. Ég sá sjálfa mig fyrir mér skokkandi upp á Esjuna á settum degi og fleira í þeim dúr (full bjartsýn kannski). 


Mér hefur alltaf fundist óléttar konur svo fallegar og finnst mér ég ekki hafa verið nein undantekning þar. Ég vona að sem flestar konur átti sig á kraftaverkinu sem líkami þeirra er. Að þeim þyki vænt um líkama sinn og virði hann. Ég vona að þær geti umborið/brosið/hlegið af hormónaruglinu, bjúginum, æðahnútunum, gyllinæðinni, ógleðinni, aukna hárvextinum, slitunum og öllum hinum fáááááránlegu fylgikvillum sem geta fylgt því að koma barni í þennan heim:)


xoxo