Hitt og þetta

Kominn 17. ágúst - ótrúlegt.

Hef varla opnað tölvu þetta sumarið, enda komin með hálfgert ógeð af henni eftir skólastúss síðasta veturs.

Núna fer maður að vera duglegur að setja e-ð missniðugt hingað inn og vonandi fullt fullt af sumarmyndum. Myndir sem maður mun svo skoða í vetur og rifja upp góða minningar. Það er nefnilega það góða við þessi blogg, þau rifja allskonar upp fyrir manni:)

Hef ekkert langað að setja inn hingað í sumar og það er líka allt í lagi. Ég hef velt því fyrir mér til hvers maður heldur þessu bloggi út og finn að ég geri það einhvernveginn alveg bara fyrir sjálfa mig.

Ótrúlegustu hlutir fara á internetið - og það er líka bara allt í himnalagi!

Mér finnst samt margir svo duglegir að setja út á það sem fer inn á internetið og ekki bara það sem fólk er að blogga um heldur þá sérstaklega facebook.

,,Þessi setur of margar ræktarmyndir"

,,Þessi setur of mikið af selfies"

,,Þessi setur of mikið af myndum af börnunum sínum"

,,Þessi gerir svo langa statusa um allt og ekkert"

,,Þessi setur of mikið af matarmyndum"

Einhvernveginn virðist margir hlutir fara í taugarnar á fólki, sem ég skil ekki. Til hvers að fylgjast með einhverju sem fer í taugarnar á manni? Ég elska það að fólk seti og segi manni frá hlutum úr lífi sínu - annars væri jú ekkert til að skoða, t.d. á facebook.

Ég er ekki að setja mig upp á einhvern hærri stall því ég hef alveg dottið sjálf í þá gryfju að pirra mig á einhverju sem fer á facebook - en er algjörlega að reyna að snúa því við. Það sem ég þoli samt ekki er það sem fólk setur/gerir ekki á facebook. Því tók ég ákvörðun í sumar að eyða öllum af facebookinu mínu sem ég er ekki í samskiptum við daglega og setur aldrei neitt inn, ekki statusa, ekki myndir, like-ar ekki = ekkert.

Það er endalaust hægt að pæla í þessu - þetta er allavega það sem ég hef verið að hugsa svolítið um undanfarið. Megið endilega commenta ef þið eruð ósammála/sammála:)

Hlakka til að henda inn minningum og myndum frá sumrinu ásamt mörgu öðru.