Kisikis

Þetta er blogg er alveg semí tileinkað "my crazy cat-lady friend"; Maríu Berg! 

Þegar ég byrjaði með Ingólfi minnti hann mig stundum á Kjartan úr Strumpunum þegar hann sá ketti. Hann sagðist alltaf ,,haaaaaaaata ketti" (lesist með Kjartansröddu)

Þegar við fluttum í Rauðalækinn þá var ekki hægt að koma í veg fyrir að sjá mikið af köttum, en það eru nokkrir SKÓGARBIRNIR (huges kettir) sem elska garðinn okkar!

Alltaf var Ingólfur rokinn út í glugga að tala um kettina og sýndi þeim svo milljón sinnum meiri áhuga en ég. Eftir nokkur ár saman.. og þökk sé björnunum í garðinum okkar hérna í Laugardalnum fattaði ég að hann "hataði" ekki ketti. 

Eftir smá rökræður um þetta mál kom í ljós að það var semí rétt hjá mér.. 

En drengurinn er því miður með ofnæmi.. svo því miður no cats fyrir okkur í framtíðinni!

En þegar einar dyr lokast þá opnast aðrar og því samþykkti þessi elska að þegar við verðum loksins stór og fullorðin þá gætum við fengið okkur kanínur í garðinn sem við munum einhverntímann eignast! 

I win - like all the time!